Optymalizując oraz pozycjonując stronę www pod kątem wyszukiwarek, można popełnić wiele błędów. Niestety, niektóre z nich mogą spowodować znaczny spadek witryny z pozycji w rankingu wyszukiwarek. Z kolei inne mogą przyczynić się do późniejszych problemów z pozycjonowaniem. Może się tak zdarzyć z powodu przyjęcia przez silniki wyszukiwarek strony prowadzonego działania za oszukańcze. Mówiąc o najpoważniejszych błędach w pozycjonowaniu oraz metodach im zapobiegania warto rozpocząć od podstaw, to znaczy od łańcuszka URL (ang. Uniform Resource Locator) nazywanym również uniwersalnym lokalizatorem zasobu. Często nazywany jest on adresem strony, chociaż zazwyczaj złożony jest nie z nazwy, a z adresu. Najprościej mówiąc URL przedstawia, w który miejscu można odnaleźć pewien zasób. Złożony jest z nazwy schematu, lokalizacji systemu zawierającego zbiór oraz ścieżki i nazwy dokumentu.
Na tą samą witrynę www może wskazywać mnóstwo nazw domenowych oraz mogą być wszystkie aktywne. Jednakowo rzecz ma się ze ścieżkami, ponieważ zdarzają się systemy zarządzania zawartością, które pozwalają skierować do tej samej strony, ale przy użyciu innych nazw. Jeżeli w Internecie pojawią się odsyłacze, które będą prowadzić do wielu nazw witryny bądź, które prowadzą do wielu ścieżek wiodących posiadających taką samą treść, w takim razie taka strona zostanie uznana za swój duplikat. W rzeczywistości może zdarzyć się sytuacja, w której ranking będzie znacznie obniżony, w najlepszym wypadku jedynie dla jednej ścieżki, a w najgorszym dla wszystkich. Dodatkowo spowoduje to pewnego rodzaju nieścisłość w wynikach wyszukiwania, gdyż takie same strony będą się wielokrotnie pojawiać. Istnieje kilka sposobów dzięki, którym można rozwiązać ten problem. Pierwszym jest użycie przekierowania HTTP dla wszystkich nazw, które nie są nazwami głównymi, chociażby wskazywały na tą samą witrynę. Dokonać tego można poprzez zastosowanie modułu mod_rewrite serwera Apache bądź właściwe konfigurując system zarządzania zawartością, inaczej mówiąc CMS. W sytuacji ścieżek, sprawa wygląda nieco inaczej, gdyż nie zawsze posiada się nad nimi pełną kontrolę. Pierwszą metodą pozwalająca zwalczyć ten problem jest skorzystanie z tzw. adresów kanonicznych. Jeszcze jakiś czas temu wyszukiwarki internetowe doszły do konsensusu w kwestii sposobu jakie strona internetowa powinna używać by móc poinformować robota indeksującego o URL-u pod którym zauważalny ma być właściwy zasób.
W rzeczywistości wygląda to tak, że w kodzie HTML witryny w sekcji nagłówkowej należy zamieścić znacznik link z atrybutem łącznie z właściwie ustawionym atrybutem href. Dzięki temu nawet w przypadku gdy przykładowa witryna będzie zauważalna jeszcze pod innymi ścieżkami bądź nazwami, to przez wyszukiwarki będzie etykietowana konkretnym URL-em oraz będzie traktowana jako jeden dokument.
