Marketing klasyczny jest charakteryzowany przez typowy mix czterech P (product-produkt, price-cena, place-miejsce, promotion-promocja) i związany jest z wczesnymi formami rozwoju orientacji rynkowej. Marketing ten bazuje na strategii sprzedażowej. Cechami charakterystycznymi tej formy marketingu są: „ograniczony zakres badań rynkowych, dość szeroki ale nie zintegrowany zestaw instrumentów. Oznacza to ich ilościowy wzrost w miarę komplikowania się sytuacji na rynku. Pogarsza to relację efekty-nakłady. Brak jest jednoznacznej identyfikacji potrzeb nabywców”.
Zbyt mała znajomość potrzeb i preferencji klientów jest niejako konsekwencją segmentacji rynku, w której nie uwzględniano kryterium korzyści oferowanych klientom. Według D. Castenowa dylematem marketingu klasycznego jest posługiwanie się przez przedsiębiorstwa podczas rozmów z klientami argumentami, w których przeważają techniczne walory produktów (jedna trzecia przedsiębiorstw). Można zatem stwierdzić, że wskutek zbyt małej wiedzy o nabywcach dochodzi do wielu błędów marketingowych, zwłaszcza w zakresie strategii sprzedaży i strategii cen. Słabe strony marketingu klasycznego związane są również z komunikacją.
