Socjalistyczne mieszkanie
Bez tego nie stworzymy socjalistycznego mieszkania, jako bazy dla rozwoju społeczeństwa komunistycznego. Obecnie istnieje na świecie wiele ośrodków pracujących nad zagadnieniem architektury zmiennej. Po rozwiązaniu się CIAM zawiązało się w 1956 roku w Dubrowniku międzynarodowe stowarzyszenie architektów zajmujących się problematyką architektury zmiennej — GEAM Inicjatorem powołania GEAM i wybitnym teoretykiem grupy jest węgierski architekt pracujący we Francji Yona Friedman (ur. 1923 r). Do członków -założycieli GEAM należą również Polacy — Oskar Hansen i Jerzy Sottan. Tak jak CIAM prowadziło walkę o słońce i zieleń dla każdego mieszkańca, tak GEAM podejmuje walkę o danie człowiekowi, zagrożonemu tempem rozwoju współczesnej cywilizacji, swobody przekształcania swego otoczenia, umożliwienie mu uzyskania ciszy, spokoju i samotności. Przykłady pierwszych kroków w kierunku architektury zmiennej w Polsce to osiedle mieszkaniowe na Rakowcu w Warszawie (O. Hansen z zespołem), osiedle w Płocku, osiedle Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (0. Hansen), projekty i analizy architektów K. Łukasiewicza i A. Pinno. Przykładami architektury zmiennej są również projekty rozbudowy „Zachęty” w Warszawie (0. Hansen, S. Zamecznik, L. Tomaszewski), projekt Biblioteki Narodowej w Warszawie, który pozwala na stałą rozbudowę magazynów w miarę przyrostu zbiorów (arch. K. Fijałkowski z zespołem), a także nagrodzony i zrealizowany polski projekt miasteczka uniwersyteckiego w Dublinie (A Wejchert, J. Szpakowicz, Z. Pawłowski, T. Krupiński).